mindirmə — «Mindirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərk — 1. is. <fars.>: tərk etmək (eləmək) – 1) qoyub getmək, çıxıb getmək, buraxıb getmək, atıb getmək. Evi tərk etmək. Vətənini tərk etmək. – Reyhan səssiz tərk eləyir; Nənəsinin otağını. M. Dilbazi; 2) yarımçıq qoymaq, daha davam etdirməmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cin — 1. is. 1. <ər.> Nağıllara və bəzi inanclara görə gözə görünməyən varlıq mövhumi bir məxluq. Cini tutub evdə işlədirmişlər. Cin hər işi tərsinə eləyirmiş. . Cin hər gün yalvararmış ki, üstündəki iynəyi çıxartsınlar. Çünki cinlər iynədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atlandırmaq — f. 1. Ata mindirmək. 2. Atlı göndərmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oturtmaq — icb. 1. Əyləşdirmək. Yanında oturtmaq. – Mənzilimdən sandalya alıb <gələnləri> münasib bir yerdə oturtdum. S. H.. Mədinə həmişəki kimin Vaqifi Topxanaya baxan bəzəkli pəncərənin içində oturtdu. Ç.. Səkinə gəlini mütəkkə qoyulmuş divanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaldırmaq — f. 1. Əyilərək yerdən götürmək, qalxızmaq. Kitabı qaldırmaq. Daşı qaldırmaq. Yerə düşmüş yaylığı qaldırmaq. Uşağı yerdən qaldır. // Aşağıdan yuxarıya çıxartmaq, yuxarıya aparmaq (dalında, çiynində, əlində, yaxud qaldırıcı maşın və s. vasitəsilə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərəfraz — sif. və zərf <fars.> klas. Başı uca. Sərəfraz gəzirsən büllur otaqda; Uzaqda oduna yananı gözlə! Aşıq İman. Sərəfraz buyurmaq tənt. – bax sərəfraz etmək. Mən özümü borclu hesab edirəm, sizdən razılıq eləməyə ki, bu uzun yolu zəhmət ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaraşıq — is. Bəzək, zinət. Ehtiyat igidin yaraşığıdır. (Ata. sözü). // Qəşənglik, gözəllik. Yan durun, aşıq gəldi; Elə yaraşıq gəldi; Yel vurub sinən açdı; Gözümə işıq gəldi. (Bayatı). Arvadın yaraşığı saçdır. Qant.. Yaraşığa mindirmək – yaraşıqlı etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti